Powyżej tego zakresu moduł zostaje zniszczony zbyt dużym ciśnieniem, natomiast poniżej drastycznie pogarsza się efekt rozdzielania oraz wydajność procesu w wyniku narastania zjawisk polaryzacji stężeniowej oraz foulingu.
W połączeniu szeregowym modułów (Rys 6.) przez każdy z nich przepływa całkowity strumień zasilający a każdy z kolejnych modułów pracuje ze strumieniem zasilającym o wyższym stężeniu (koncentrat z poprzedniego modułu). Połączenie takie jest korzystne w wypadku małego strumienia zasilającego.
Rys 6. Moduły membranowe połączone w układ szeregowy
Strumień zasilający o dużej wartości, który mógł by zniszczyć pojedynczy moduł może zostać podzielony na podstrumienie zasilające moduły w układzie równoległym (Rys 7.).
Rys 7. Układ równoległy modułów membranowych
Jeżeli pominie się straty ciśnienia i polaryzacji stężeniowej, efekt rozdziału obu wariantów połączeń jest równorzędny, tak więc przy znajomości parametrów pracy modułów istnieje możliwość optymalnego dostosowania instalacji i strumienia zasilającego.
Powyższe konfiguracje można łączyć. Takim przypadkiem jest układ choinkowy (Rys 8) w którym zespoły modułów w konfiguracji równoległej łączony się szeregowo. Układ taki często stosuje się w instalacjach do odsalania wody, których cechą charakterystyczną jest duży strumień zasilający procesu wymagający konfiguracji równoległej modułów. Strumień zasilający następne zespoły modułów zostaje istotnie pomniejszony o wartość strumienia permeatu. By zachować odpowiednią wartość strumienia zasilającego w kolejnych zespołach redukuje się ich liczbę.
Rys 8. Moduły membranowe w układzie choinkowym (szeregowo-równoległym)
Przedstawiane Materiały zebrał i opracował dr inż Radosław Pomećko, Kat. Technologii Chemicznej, Politechnika Gdańska
